Sen Gelmiyorsun
Sevdayý sürgün ediyorlar yüreðinden,
Koþuyorum býkmadan usanmadan peþinden
Býrakýyorum kendimi yavaþça,kalmýyor gücüm
Yerle yeksan oluyorum sen gelmiyorsun...
Bardaktan boþanýrcasýna yaðýyor yaðmur
Güneþ mahzun bir çocuk gibi uzakta
Gündüzler geceyi geçiyor bir hamlede
Çünkü gündüz bekliyorum seni ama sen gelmiyorsun...
Özlem dolduruyor satýr aralarýndaki boþluðu
Gelip baþ köþesine oturuyor yüreðimin
Bütünleþiyorum tam anlamýyla bakýþlarýnla
Tek baþýma bir duygu oluyorum sen gelmiyorsun...
Ýnmiyor ellerim yalvarmaktan Allah’a
Birkaç sözcük süzülüyor dilimden anca
Allah’ým sen beni onsuz býrakma!
Dualarým yüreðimi aþýyor sen gelmiyorsun...
Kýzarýyor gökyüzü aydýnlýða inat
Dolup taþýyor sokaklar bir anda
Ben öylece kalakalýyorum ortada
Adý oluyorum sokaklarýn sen gelmiyorsun...
Kaplýyor bir örtü gibi geceyi siyah
Ayak sesi duyuluyor karanlýðýn
Evlerine çekiliyor bütün yalnýzlýklar
Iþýklarý kapanýyor þehrin sen gelmiyorsun...
Ve ben hâlâ seni bekliyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.