BOYACI ÇOCUK

Oyun çaðýnda bir çocuk,
Omzunda boya sandýðý,
Okuldan, derslerden uzak,
Ana þefkatinden ýrak.

Gece soðuk, gece ayaz,
Çocuk kahvenin önünde,
Gelecek çocuktan uzak,
Elleri boya içinde.

Aðzýnda kuru bir ýslýk,
Üzerinde solmuþ kazak,
Karanlýktan ürkmüþ belli.
Kalbi yerinden çýkacak.

Ardýnda ayak sesleri,
Karanlýða karýþarak.
Evinin yolunu tutmuþ,
Yürekleri acýtarak.

Zengin dünya dedikleri,
Mutlu, mesut yaþayacak.
Birileri sömürecek.
Birileri kaybedecek.

Samsun 01 Aralýk 2012
Doðan Kan

Sosyal Medyada Paylaşın: