Nefes alýr, gece rüzgâr, dalgalanýr su gölde.
Ýki ezan mesafesi, sevinç de var keder de.
Düþer gamzeye gözyaþý, el sus desin, sen gül de.
Dünü yarýna baðlayan, yol nerede, nerede?
Toprak ayný, bulut ayný, dünya ayný bilesin.
Havva kýzý, Adem oðlu; kul nerede, nerede?
Bülbül güle, gül bülbüle, aðlar yaþýn silesin.
Yen sökülmüþ düþmüþ yere, kol nerede, nerede?
Kal-ü Bela’da ant içen, ruhlar döner Mevla’ya.
Aklýna kilit vurduðun, ser nerede, nerede?
Ýki iki daha kaçtýr, sorulur mu Leyla’ya?
Görmeden hayra yorduðun, þer nerede, nerede?
Sevda yük deðildir kalbe, olsaydý taþýmazdýn.
Zemzem deyip de içtiðin, ter nerede, nerede?
Kabuk baðlatýr yaraya, böylesi kaþýmazdýn.
Uykunda tavaf ettiðin, yer nerede, nerede?
Gökte ebabil sürüsü, yerde filler ordusu,
Taþ üstüne taþ koyduðun, sur nerede, nerede?
Sende savaþýn çýðlýðý, bende girdap korkusu,
Dilinde zehir zemberek, sýr nerede, nerede?
Domino gibiyse hayat, güven taþý oynadý.
Sözünü tetiðe süren, dil nerede, nerede?
Yarým elmada yarým kurt, göz harama doymadý.
Koptu kopacak kýyamet, bil nerede, nerede?
Nefes verir, gece rüzgâr, dörtte üçüm med-cezir.
Yerin göðün sahibi O, kim padiþah kim vezir?
Düðüm atar nehirlere, denizde býrakmaz kir.
Görüp duyup gitmediði, il nerede, nerede?