Sývanmýþ yalnýzlýða kötürüm gece Hangi sese uyansam gördüðüm ötesi duman Kalbi delik gün saçlarýnda saklanmýþ yýldýzlar Düþünürken ay düþlerine karýþmýþ intizar O ki billûr düþen suya sevi kadar berrak Kýrýldýðý yerde yatar yosunlu binbir hâyâl
Küf yeþili dünya aðzýnda balýðýn Yitiðe boyanmýþ her þey rengini kaybetmekten…
Sývanmýþ yaðmur tenine ölüm, uðultulu Hangi gün açsam tuz yakýsý gözlerim kýrmýzý Beleyemez acýdan, bu yüzden öldürdü ýþýðý Bu yüzden kangren kabuksuz yara Donattýðý yerden zemheri solur öylece
Sus gibi dilim buz kesiði kesif
Bir mevsim ki içimden geçer bulanýk Akan suyu güzlerimden yaðmýþ yaprak Kuru topraðýmda çatlamýþ infial Ýçinden geçerim eskitme tinde sessizlik
Ne sebebe kýyâm(et) çöker yarýn Ne sonuca gün ahsýz biter
Vazgeçiþ elinde tesbih Cinnet zulasýnda iflâhsýz volta çeker
Sývanmýþ gölgeye “ geçmiþ olsunlar “ zorlu Hani alazýný vursa güneþ yanlýþlýkla Deðse ya da saçlarý sarý ýlýman Geç kalmýþ mezarý önce kendine kazar …
Boþluklara bir dem Aynasýnda seyredin, raks eder “Vardým bir zaman “ diyen çareler
Alýn çizgilerinde izim yok
Göðüskafesimde bir çatal Zorladýkça yaþanmýþlýk “es “ diyor…
Sývanmýþ yalnýzlýða kötürüm gece Sývanmýþ yaðmur tenine ölüm uðultulu Sývanmýþ gölgeye geçmiþ olsunlar zorlu
Gömdüm yüzümü…
Elleri hiç’ in demine
Varlýða tohum niyetine...
Bir seferde yýrtýlan ipeðin kýlýnça secdesine
Þükran AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükran AY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.