KIVIRCIK ALİ

Ecel’mi çaðýrdý, neydi ki derdin?
Aramýzdan gittin, Kývýrcýk Ali.
Kalbe mihman olup eserler verdin,
Hakikate yettin Kývýrcýk Ali.

Sabahýn erkenden yola çýkýnca,
Yolda buzlanma var, büyük sakýnca,
Araba kayarak takla atýnca,
Yollarla’mý bittin, Kývýrcýk Ali.

Mýzrap tetik çekip tele vururken,
Ömür tüken’ipte canýn sorarken,
Genç iken alýp da toprak sararken,
Ölmeden de öttün Kývýrcýk Ali.

Özü temiz olup, yunup arýndýn,
Beyaza büründün sardýn sarýndýn,
Türkülerle coþup belki yarýndýn,
Sen Ozanlýk ettin Kývýrcýk Ali.

Seni de unutmak, kolaydýr sanma!
Ýçimde ükte’sin canýn canýma,
Esnafi unutmaz, boþuna yanma,
Gözümüz’de tüttün Kývýrcýk Ali.


Sosyal Medyada Paylaşın: