Ey gönül kethûdam
Sarýp sarmalarken meyler geceden beri
Olmuþ sanýrsam bir Leylâcýk yeniden delî.
Leyl olmuþ bir Leylâcýk
Varmýþ it ürümediði gibi
Kervan’ýn da yürümediði bir han’a
O söylemiþ duvarlar d/inlemiþ har-ý Âþkýný.
Ah Leylâcýk
Yalnýzlýk kaderiymiþ ezelden göbek kesimi.
Tutmuþ bir kalem elinde
Sallamýþ korkmadan Devr-i Saadet’ine.
Okundukça okunmuþ evvel zâmanlarý ahirinin.
Yazdýkça kelâmlar y/anmýþ her sözünde.
Misâli hayatlar var imiþ hep ahû gözlerinde
Dudaklarýnda zehir zemberek Dûa’lar
Burnunda vaâd edilen Cennet-i alâ ’nýn misk-i âmber kokusu.
Gönlü nar-ý âþk’ ta küçük ufacýk
Zavallý bir Leylâcýk
Kaç yüzyýl daha doðup doðup yeniden yanacaktýr
Kendi Cehenneminin ateþlerinde kimbilir.
Ey gönül kethûdam
Bilirmisin ki ; O Leylâ benimdir !..
Her gecesi yangýn her hecesi âþk olan.
Bir zamânlar
Kendim anlatýr kendim dinlerdim her halini âþk’ýn
Þimdi ise Fecr zamanýmdýr yeniden Leylâ oluþumda
Ve Ben anlatýrým þimdi delî halimle sevdamý , Âþk beni dinler eli baðrýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.