Umudun da yaralarý var.Þehla bakýþlý yarin uzantýsý bu anýlar. Kirpikleri kendi sinesine batarken gözleri haz alýyor çektiði acýdan. O ne derece acý çekerse, o kadar kanýyorum ben. Ne kadar kanarsa kalem, o derece karalanýyor kaðýt... Kaðýt... Boþ deðildi halbuki hiç. Kaðýt... Hokkaya dökülmüþ aðýt. Siyahý üstündeydi de biz bilemedik. Mürekkebi süzüp, hokkayý da zehirledik...
Yâr... Bunlara sebep sensin. Sen ki fitili kalemin... Sen ki hokkanýn efendisi köle... Beni neden sevdin?
Asena Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.