ANADOLUYU ÖZLEDİM

insanlar köylerinde yaþarken
Bukadar hýrsýzlýk çalma çýrpma
Ýnsanlarýn malýna göz dikmeler
Toplum içinde asla yaþanmazdý

Ne olduda bu toplum bukadar
Örfünü adetini kim olduðunu
Nereden gelip nereye gitiðini
Bukadar çabuk unutuverdiler

Anadolu insanýný çok özledim
Kendi þivesiyle konuþmalarýný
Özünün sözünün bir olmasýný
Türkülerdeki çaðrýyý özledim

Ýnsan özünü bukadar kolay
Unuturmu inanýn þaþýyorum
Yazýk bu bizleri ne güçlükle
Büyüten Anamýza Babamýza

Anadolu insaný bukadar aciz
Bukadar metropol þehirlerin
Þahþalý hayatýna kanmamalý
Kendini bukadar bozmamalý

Þimdiki gençlere bakýyorum
Kiminin ellerinde voltmenler
Kiminin kulaklarýnda küpeler
Dünyadan bile haberleri yok

Nerede kaldý o sýcak günler
Ýnsanlarýn bir birlerine olan
Saygýsýnýn olduðu zamanlar
Çok özlüyorum eski günleri

Köyümün daðlarýný taþlarýný
Buz gibi akýp giden sularýný
Yollarda durmadan dolaþan
Hayvanlarýmýzý bile özledim

Ufuk GÜNEY


Sosyal Medyada Paylaşın: