YUVA

Aaa abla gelmiþ, hoþ geldin abla
N’olur beni seç abla beni beðen ben gezdireyim sana yuvamýzý
Bak bu geniþ kapý sadece siz geldiðinizde açýlýr abla
Biz yandaki daha küçük kapýyý kullanýyoruz
Ýlk gelenler hep bu büyük kapýdan girerler abla
Beni ilk getirdiklerinde bu kapýdan girmiþtim bende
Yukarýya çýkan merdivenler yataklarýmýzýn olduðu yere çýkýyor
Görmek ister misin abla…

Tozundan görünmeyen halý kaplý basamaklarý çýktýk
Yanýmda yürüyordu küçük kýz kaderine yürür gibiydi
Ýçime yürüdü, acýma hissini kaybeden kader
Bir yuvada postal sesi gibi içime iþledi, sade bir keder

Burasý benim yataðým abla bu da dolabým
Arkadaþýmýn benden daha güzel kýyafetleri
Olsun zaten ben onu hiç sevmiyorum pis o abla
Geçen öðretmen kýzdý zaten ona þunda da bit buldu
Sopa yedi öðretmenden hep bitli ki o
Ben her gün yataðýmý kendim topluyorum abla
Yemek yemedim bugün abla yemiycem memede küstüm
Memed bana küfretti abla itekledim onu salýncaktan diye
Ama o da beni bindirmedi salýncaða abla

Bakýþlarý allak bullaktý konuþmalarý ondan beter
Daldan budaktan ne kadar konu varsa sanma ki biter
Yanýyor iç yangýný diline veriyor acýsýný cýs konular var
Kalaný hepsi uluorta ayan beyan dilinde pelesenk olmuþ
Derslerine bakýyorum iki dakika, okumak istemiyor
Yazmaya hiç niyeti yok, belli ki derslere verememiþ kendini
Geride belki de yaþýtlarýndan, oðlumun ayný yaþta oysa
Sinirli bir hal çöküyor üzerine caný acýyor besbelli
Üstelemiyorum…
Bugün, “ali top at” yazsa yeter
Yarýn… Yarýn yok ki bu yuvada… Varsa da…
Haberi olmaz, bu çocuklarýnda kalbe ihtiyacý olduðundan
Akþama kadar kâh oyun, kâh sohbet, azýcýk ders
Biraz olsun daðýlýyor yalnýzlýk
Biraz olsun mutluluk öpüyor yanaklarýndan

Nasýl banyo ediyorsunuz diye soruyorum
“banyomuz var abla bizim
öðretmen çaðýrýyor bizi anneler geliyorlar
utanýyorum abla bazen, hepimiz bir giriyoruz
banyomuz biraz da soðuk abla ellerimizi tutuyoruz
ellerimiz üþümüyor abla”
Gerisinin hesabýný ben yapýyorum zaten

Akþam güneþi vuruyor yüzlerimize
Gitme zamaný geldi çoktan…
Bu yuvada akþamlarý nasýl geçer ki
Hani mutsuz evliliklerin olduðu evler
Gitmek istemeyen ayaklar geliyor aklýma
Yine akþam diyenlerin sesi
Tutunuyor eþarbýmýn uçlarýna
Sýcacýk evlerinde soðuk yüzler beliriyor
Bir tarafým har bir tarafým kor oluyor kýzýn bakýþlarýnda

Gidiyor musun abla… yine gelecek misin.
Abla elini tutabilir miyim bir defa.
Hani saçýmý okþadýn ya caným çekti abla.
Bir defacýk tutayým abla.

Sarýlmak demek sarsýlmak demek bu yuvada
Sarýlmaya gücüm kalmadý oysa.

Abla yeniden gelirsin deðil mi.
Biliyor musun abla bu kapý çok geniþ.
Keþke bu kadar büyük olmasaydý.
Öyle çok gelen oluyor ki…
Belki de kapý bu kadar büyük olmasa…
Abla biþey söylesem…
Suskunluk çöküyor… gözlerini topraða dikiyor…
…
…
…
Abla sana anne diye bilir miyim…
…
…
…
Ölümün öldürüldüðü bir akþama doðru
Son bir yürüyüþ benimki gayrý…

Sosyal Medyada Paylaşın: