aþkýn ve alazýn dilsiz yanýydýn köm olmuþ duyularýn var selva ! gecesi gün görmüþ ezeldi aklýn hep böyle derin bir gitmektir sýðdýrdýn yüzdürdüðüm sulara kalbini söyle kalbim hazýrlasýn bir bardak demli çay bir bardak ökse otu þurubu
yaz gelmiþ olurdun bir hüzün içinde gemiler yanaðýndan ummana bir zayýflýðým sendin içime kor olan dayanýlmaz çaðrýn ýslýklar getirdim dilin altýna hayatlar koydum imlasýz bir sözcük bulamadým derdime
aþkýn acý yeriydin selva karanlýk dayadý aðzýma kuþkular yaþýyormuþum yaptým sende rüyalar teki kaybolmuþ bir ayakkabý su çekmiþ varlýðýmdýn
sesin kargýlanmýþ bir cisimdi kalbimde kimsenin yüzüne hiþt dememiþ olmamýþ hiç dilsizi
HÜSEYÝN BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
utkucem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.