Yersiz...
O eller ki beni her gün görürdü,
Aradan ne geçti tanýyaným yok.
Kocalar sarýlýr, yüzün sürerdi,
Dost, sýlaya uçtu. Tanýyaným yok.
Mevlit Emmi anlat yine dedemi
Ocaðýnda çayýn alýnca demi.
‘Sultan Yusuf’ derdin Þýhamit Emmi
El, berzahý açtý, tanýyaným yok.
Bir baþýna mýsýn sen Zeynep nine?
Elini dudaðýma götürsem yine
Komþun görmez belki bir dahakine
Canlar bir bir göçtü, tanýyaným yok.
Gözler derin bakar, ‘Kim bu?’ der gibi
Olmuþ kendi köyüm garip yer gibi
Döküldü meyveler yel eser gibi
Olgununu seçti, tanýyaným yok.
Samimi muhabbet, hüsnü an bitti
Gençlik fýrçasýndan hoþ zaman bitti
Ne gelenler bitti ne hazan bitti
Yeni devir açtý, tanýyaným yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.