Sarý çizgide yürüdüm Güneþin baðýrana basan bakýþlarýnýn izinde Kimi aðýr kimi hýzlý adýmlarla Ne Griye nede siyaha bastý ayaklarým Günün vedasýna satýlan O sensizliðin ta kendisiyim
Ruhumun göz bebekleri aðlar Hýçkýrýklarým fýrtýna sonra Rüzgâra imrenen soluðumun ucunda Gönlüm ise boþlukta kuru bir gazel O sensizliðin ta kendisiyim Kâinatýný aynasýnda bülbülün ötüþene bencil deðilim Cennet bahçesinde koparýlmýþ Gözlerinin bebeðinde gül gülüþlerim saklý Güneþin batýðý yerde hüzünle doðan O sensizliðin ta kendisiyim
Her an aklýmda sen varsýn Bir kývýlcým düþer içime Vuslatým hayalden öte görürüm seni Çiy düþer sabahýma Islanýrken yaðmur altýnda bedenim üryan O sensizliðin ta kendisiyim
Ýsmail KOCA (Fizani) Sosyal Medyada Paylaşın:
umutcan58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.