bu gece yarısı/şehri soyuyorum teninden..

Kokun/ciðerlerime/hücrelerime kadar iþliyor..
kemiðe giren vida gibi..bu kentin lambalarý altýnda yüzünü düþ/ündüðümde/ ve yaslan/uslan sen boþluklarýmýza..biliyorum perdelerin kapalý/biliyorum aydýnlýktan korunmak için tüm çaban/
yangýnda ilk kurtaracaklarýnýn listesi içinde var mýyým?
eþyalarýn ve renklerin ki
sahi
hangisi daha kötü..

(.
.
.)

Tekrarý olmayan rüyalar gibisin/ topla daðýtmýþ olduðun çocukluðunu erken kalktýðýn sabahlarda ve bil ki her sabah odama taþan yaþama telaþlarýnýn elektriðine çarpýlýyorum sana ýslak teminle/parmaklarýmýn arasýndan kaçýp gidiyor zam/AN..bilerek ardýndan gitmeyeceðimi ki kelimelerinin saðanaðýndayým/sana sussam..
sana sus(a)sam boðulacaðýmý bil/iyorum..



Yosunlu/durgun ve yorgun olmayan limanlarýn arayýþýnda..
Ýç/sel savaþlarýnda esir düþmüþ
yorgun yüreðim ki
dünyanýn ortasýnda
trotuar taþlarýndan kurulu þehrin berduþ evsizi/
ve bil ki sevgili;
kelimelerimle batarken denizine/
yaralanýrken harf harf
ve gülerken/
delirirken týrnak iþaretlerinde
sahte mutluluklarla su-su-yo-rum þimdi..
Su-su-yo-rum sesim cümle olup sana düþüyor/
sana dönüþüyor..
biliyorum
þimdi yataðýnda yalýnayak/
bentlerine akýyorsun
ve çoðaltýyorsun kendini özenle ki
ben þehrin
kenar süslerine dönüþen silik ýþýklarý altýnda
seni bulabileceðin köstebek deliklerini arýyorum..
ve gül kokulu teninin üzerinde seni açacak/
terinde iþlenebilecek harfleri topluyorum ýslak/sahilinden..
Frigya mezarlarý gibi
gizli deliklerindeyken sen/
elimde parmak aralarýma damlamýþ mumla
patikalarýndan/
kýyýlarýndan
ve kuytularýndan sana geçitler arýyorum/
içine girip büyümek/
büyümek/
büyümek adýna ki
umursamadan yürüyorum geceden/sabaha..
ve bil ki sevgili;
kirpiklerinden çýplak bir melodi yayýlýyor sessizliðe/sensizliðe..
bil/iyorum asla baðýþlamadýn beni
göðüs uçlarýndaki uçurumlarýnýn çizgisinde ki
yaþamdan alýkoymadan beni býrakýrken sessiz/sensiz..
sen; yüreðimi kaplayan bu korkuya/
kanýmýn akmasýna izin veren kadýn/kadýným..
senin yüreðine akýyorum kelimelerimin týnýsýndan/
vazgeçerek delilenmelerimden/
densizliklerimden..
avuç içlerinde izler býrakýyorum t-aný diye/
yüreðim aklýma el verdiðince ki
ayva göbeðinin ortasýnda duruyorum
(gül-düm..n’densiz ve yersiz)
bir çocuðun kahkahasýnda geceye bulanýrken gün/
kokun düþüyor burnuma/üþüyorum
týrmanýrken doruklarýna/
dibini görmediðim karanlýklarýna iniyorum/ýslak ki
unuttum/umuttun teninde daðýlan þifreleri..
sahi kelimelerin çýkardýðý ýslak sesi duy/uyormusun/
çocuk parklarýnýn
sessizliði kanýksayýþý gibi
bu gece yarýsý þehri soyuyorum teninden ki
sen bendin/benimdin..
(var) olmasaydýn, (var) olmazdým...







(...)


Sosyal Medyada Paylaşın: