Ölesin mi geldi þimdi yüreðimde Yaþamadan kalasýn mý tuttu sevgimle Hayat gözlerimden damlayanlarýn akýntýsýnda geçti
Sürüklendim... Sensizlik zehrini damýtýrken içime... Ýçim içinden geçti...
Sus dedim çoðu zaman Susmasýný bilemeyen serçeleri ,gözlerinden seçtim. Yaþamak istedim her þeyinle seni Yaþamayý seçtiysem Suç benim ! Sen gitmeyi seçtiysen Giden benim sevdiðim... Suçlu ? Sen deðil... Sensizliðimi tutku halinde yaþayan benim...
Gözlerini aralasan da baksan bana Ebedi uykundan uyandýrsam seni Sevgimi sensizliðin temeline kursam ne ki Seni yaþýyorum yine , köle gibi hasretim nefesine...
Biliyorum , görsen beni bu ne hal dersin içinden Ýçim geçmiþ , uyku halinde düþlerimden Sen geçmiþsin hayatýmdan Daha ne olabilir sanki Saçým karýþmýþsa sakalýma Aklar düþmüþse bu genç yaþýmda Sensizlik aðýr geldiði içindir , bilesin
Takvimler vuslatýn habercisi Düþlediðim aþk ölümün bekçisi... Kimse bilmesin desem de Gözlerimde seni görüyor her gelen Acýný anlat diyor beni þair zanneden Kalemimi kýrasým geliyor o an
Paylaþmaktan korkuyorum artýk Karalamaktan Karaladýklarýma ses olmaktan Aþk sandýðým yalnýzlýðýmdan Ýçimi doldurduðum topraðýndan Bir parça üzerime at ne olur Tenim çürüyor ... Beni de göm yanýna ,ne olur...
Yunus Özkan
27.11.2012 22:50 Salý Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.