ce
KÖRDÜĞÜM
Ne bir kelam söz söyleyesim
Ne de yazasým var... Yapamam ...
Yalnýz sana susasým var,susasým var bu akþam...
Hiç konuþmasam....
Öylece bir koltuða belki kendimi býraksam,
Bu akþam da bir kereliðine nolur kendimi býraksam....
Sessiz sessiz otursam, hiçbirþey yapmasam
Acý da çekmesem bir defalýðýna
Bu akþam da ne olur Bu acýyla yanmasam....
Bir cezadýr çekiyorum öylesine suçsuzum
Hangi Suç bu, nasýl bir ceza, inan çözemiyorum
Yoksa bir ömür Sana müebbet miyim bilmiyorum
Hangi suçtan hangi cezaya hüküm giydin kalbim?
Her þey bir anda, birden bire,
Nasýl oldu sezemedim....
Ýçimdeki düðümü nasýl çözerim ben bilmem
Söylesem arapsaçý Yazsam bir kördüðüm
Ölmek nasýl diye, sorsan belki tarif ederim
Ama Görülmemiþtir ki, hiç öldüðüm...
Bilinmez bir yola soktu gönlüm beni
Yandým desem deðil , kandým desem deðil
Haný suya daldýkça daha da susamak gibi
Ýçip içip bir an bile sanki kanmamak gibi....
Hep uyumak isteyip de gözünü kýrpmamak gibi,
Gözünde deðil gönlünde,o mahmurluðu taþýmak gibi.
Yüzünü defalarca yýkayýp bir an ayýlamamak gibi...
Hep bir sarhoþluk içinde, hiç bu kadar da dinç olmadan,
Hep bir yerlerden can bulup,ayný þeyde gücünü tüketmek gibi
Üç Harfe hayatý sýðdýrýp,yirmi dokuz harfle açýklayamamak gibi
En gizli, en açýk, en tatlý, en acý,
Hepsinin bir olduðu yerdesin
Hasret ile vuslatýn kavuþtuðu beldesin
Sanki bir yýldýz gibi parlak, ama bir o kadar gecesin
Bu gecenin de bir sabahý var mýdýr bilmem ama
Aklýn da kalbin de Kaldýðý tek saniyesin.............
Arýyor ellerini Ellerim
Tutunacak dalým yok ,baþka yok Senden gayrý
Býrakma Ne olur Bir an bile býrakma!
Diyebilsem ahh bir an diyebilsem
Ama diyemem ki...Susarým...
Sanki bir beton dökülmüþ gibi aðýdýr, Sözlerim ...
Öylesine dönmez ki dilim
Öyle aðýr ki sensizlik.Yaþamak bir yana
Anlatmak bile aðýr çok aðýr geliyor bana
Gözümün yaþý bile dondu sanki kirpiðimin ucunda
Akamaz ki...Aðlasam bile yetiþmez gözyaþým çünkü
Kaç damlayý feda etsem yoluna,tespih gibi dizsem de ah çeksem
Tükenmez ki sensizlik...
Boðazýna taþ gibi oturmuþ bir yumruyu
Bir ömür yutamamak gibi
Ne içine atar ne de taþýrsýn,ne de yaþamaya yeter gücün
Birtek Kirpiðinin ucunda, gizli bir izini taþýrsýn.....
Keþke sen de bir kere, gözlerimden Bakabilseydin
Bu koskocaman dünyaya hiç dayanýr mýydý kalbin
Dayanabilir miydin Tek bir yokluðu her an görmeye?
Gözlerim neden taþýr bir hüznü
Gülerken bile neden zincirlenir neþem,
Neden buðulanýr bakýþým,
Dört mevsim bilir miydin?
Sen benim yükümü bir an çekebilir miydin?
Sen hiç dört mevsim yaþadýn mý hazaný
Ben hiç dört mevsim görmedim inan ki
Üç de görmedim inan iki bile,Sadece sen...
Saymadým ne günü ne geceyi ne de zamaný
Ben kýþý bile bahar sandým, yokluðunu tanýdým da
Sensizliðin renginden aldý,Baktýðým gözüm karasýný da
Sen Bilemezsin ki
Sen ey bu þiirin sahibi...
Sen Þimdi gecenin bu saatinde...
Kim bilir hangi uykunun, hangi rüyanýn kaçýncý vaktindesin...
Ben Sensizliðin uykusuna dalarken her gece
Sen senden habersiz varsýn uyu öylece....
Sen hiç benim gözlerimde uyumadýn ki...
Ýyi geceler Sana.....
Günaydýn hep Bana
Ve günaydýn hep,Sensizlik.....
Eda CEZAYÝRLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.