sur senin dudaklarında bil/iyorum..

okuyorum ilk ayet tadýnda
ve söküyorum tek tek/tel tel saçlarýndan
içersinden ben geçmeyen seslerini ki
yüzün düþ/üyor aynama/
mavi bir müziðin odamýn duvarlarýnda býraktýðý neon ýþýklarý altýnda..
dokunurken sana/
sokulurken kimsesiz ve sensiz..
ciðerlerime çekiyorum yokluðunu/yoksulluðumu ki
yalnýzlýðýmý kundaklýyorum/ölüm diyalektiðinden..
ve bil ki sevgili;
þiirlerin vaha/dudaklarým ýslak..
halüsinasyonlu düþler/düþüþler yaþýyorum terli..
biliyorum altdudaðýný ýsýrarak bakýyorsun þimdi/
hani þimdi karný doymamýþ bir timsah misali b/akýyorsun kelimelere ki
emin misin?
kala kaldýðýn yerden/
dayanabiliyor mu göz bebeklerinin içi/
yalýnlýðým ve yalnýzlýðým mutasyona uðramýþ gibi
gittikçe vahþileþiyor kelimelerim..
bil ki sevgili sesim soluðuna karýþtý/
ýslanman için dilimi sokuyorum ruhuna/
sur senin dudaklarýnda bil/iyorum..
(suratýmda aptal bir gülümseme ile sana bakýyorum/geçmiþten geleceðe ve kendine yaptýðýn her þeye)
öfke/kýzgýnlýk/þüphe/gerginlik _ yok artýk..
þimdi..
tek tek kulaklarýmdan sökülmüþ sesler gibi
ve çýrýl çýplak
ve saðanak
ve gök gürültüsü
kýzgýnken küsmüþ çocuklar gibi
bana yazýlmayan harflerin öksüzlüðünde
bir ayrýlýðý kutsayan deniz gibi
b/akýyorým
omuzlarýna/çehrene ve dilindeki kývrýma..
ki
kýzýl ve bir deniz masalý…
iþte bu yüzden söndürüyorum yüreðimdeki mumu
ve ihtiþamýný..




(…)



Sosyal Medyada Paylaşın: