MOLA...

bir aðaç altýnda çimenlerin yeþil rengini düþündüm!
sonra ellerimi baðdaþ kurup,
baþýmý gökyüzüne doðru kaldýrýp þöylece söylendim:
mavi nede güzel yakýþmýþtý!
bir bardak çayý derde mutluluða karýþmýþ hayatýma, katýk ettim bir parça çörekle
gülümsedim yerli yersiz sevindim sonra anlamsýz anlamsýz...
karýnca kafilelerinin derdi!
benim derdime göre cüsseme göre epey kayda deðerdi...
katmý kat deðerdi izlemek; çalýþmaktý iþte bunlarýn tek derdi!
hafifce esiyo havaðla karýþýk bendim, çýldýrasýya!
aðaçtaki kuþta çýt yok!
söylesene benmi sýktým canýný? ya anlat! yada var git ordan cici kuþ...
köprü kurulmuþ köprü gülleri döþeli odam sobam içinde dört köþeli...
dertmi anlat cici kuþ? benim sonum boðaz manzaralý ekipli merasimli köprü...
seninde bu aðaçta olucak galiba tek baþýna?
beni eþ dost çimdirip yuðacak saracak...
seni kim saracak? delirtme beni! dedirtme bundan böðle yok artýk...
umutlarý bir ýþýk yaktýk!
dertlerin en karþýþýna komþu eðledik kardýk kattýk ...
ben üþüdüm eve gidiyorum iþ güç yok bügünde yattýk!
demem o ki sen aðaçta kal!
hayatta kal!
sana asla demek iztemezdim hoþcakal....
Sosyal Medyada Paylaşın: