Ruhuma titreyen ayaz sarýlýrken
Soramazdým geçmiþin hesabýný sana
O bile sevgisizlikte üþüyorken
Kinimi vuramazdým dýþa
Bana kalan sadece sessizce aðlamaktý
Ýhanetin elleri sararken bedenimi
Kýrýlýrcasýna sýkmak diþlerimi
Beyin hücrelerime yalan söylemek
Sabýr geçecek bu günler diyerek
Bana kalan sadece sessizce aðlamak
Buhranlar sýk ziyaretçim olduðunda
Hüzün baþ köþeme yerleþmiþken
Dilime en aðýr aðýtlar misafirken
Gözlerime ebediyen ekilmiþken umutsuzluk
Bana kalan sadece sessizce aðlamak
Þimdi yanýk tenine þifa dileniyorsun
Ýzlerin hala onun çarþafýný süslerken
Sen affýn ardýna sýðýnýyorsun
Onun tenini ezberleyen ellerin
Düþünmeden arsýzca bana uzanýrken
Bana kalan sadece sessizce aðlamak
Uykularýmý esir aldý uzun zamandýr
Senin içime ektiðin þüphe tohumlarýnýn
Ben ellerim böðrümde senin sevdaný büyütürken
Sen hiçliðe savurmuþsun beni onun koynunda
En masum halinle piþmanlýðýn maskesiyle
Dizlerinin üzerinde af dilenirken
Bilmeden benim seni çoktan
Hep olduðun yokluða uðurladýðýmý
Ve iþte
Bana kalan sadece sessizce aðlamak deðilmiþ ....