“
Ýster beyaz istersen siyah veya sarý ol;
Sevmekle yükümlüsün Müslüman birbirini!
Cemaat içinde öz ve yahutsa zarý ol;
Sevmekle yükümlüsün her zaman birbirini!
Cennete giriþ þartý saf, temiz, duru iman;
Ýman ise sevgiyle yeþerir bulur kývam.
Kavmiyetçilik güdüp düþmana verme aman;
Kâfir nefis azýtýr mülkünde eder kýyam!
Allah indinde kiþi yücedir takva ile
O ne rengine bakar nede damarda kana.
Kavmiyet men edilmiþ Kuran’da fetva ile
Deðer vermiþ imanla mücehhez aziz cana.
Vatanýný sevmekse her mümine vazife;
Hatta daha ötesi mühim parça Ýman’da!
Hep nöbette olmalý daima bir taife;
Gazilik ve þehitlik zikredilmiþ Kuran’da!
Bizi güçlü kýlacak en kuvvetli harç Ýslam!
Dönelim özümüze kavi olalým her an.
Haine tesir etmez Kuran da olsa kelam;
Emir verir birisi, uyar çýkarýr buhran.
Dünya ahret saadet düþlüyorsan Müslüman;
Sev diðer kardeþini imanýn olsun güçlü!
Bu sayede elbette cennete çýkar ferman;
Yaparsýn kýsa ömrü feyizle elmas taçlý…
Salih Yýldýz…25.11.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.