ÖLÜMSÜZ SEVGİ

Seni öyle çok seviyorumki sevdiðim
Düþündüðüm her vakit sen geliyorsun aklýma
Ýçtiðim sigaramda bile yalnýzca sen varsýn
Hergün biraz daha ölüyorum sensizlikten
Ne olabilirdiki çýkýp gelsen çýksan karþýma
Sýký sýký sarýlýp caným aþkým desen bana
Dünyanýn sonumu gelirdi be güzel aþkým.

Senin yokluðunda sabahlarakadar
Ýçime aðlamaktan çok yoruldum artýk
Þu üçgünlük yalan Dünyamda
Ne yapsam ne etsem senin yerini
Ýnan hiç kimseler dolduramýyor
Yokluðunda kolu kanadý kýrýlmýþ
Yaralý kuþlara döndüm caným sevdiðim.

Çýk gel artýk sevdiðim ne olur çýk gel
Bu beden sensiz ölüp gitmeden çýk gel
Beni çýkalmasý zor olan sevdalara itme
Hergece hasretinden öldürme beni
Yüreðimi kor ateþlerde yakma bukadar
Senin hiçmi saygýn sevgin kalmadý
Yaþadýðýmýz bu ölümsüz sevgimize.

Hergün çýðlýk çýðlýha adýný haykýrýrken
Bos kýrlarýn uçurum boþluklarýnda
Perde perde sen geliyorsun gözlerime
Senin sevdanla yanýp kavrulurken
Cehennem ateþlerinde yaktýn bedenimi
Oysa ben seni cennetim saymýþken
Sen ise yokluðunla öldürüyorsun beni...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: