GÖR

Gecenin karanlýðý çökse/ay döner aydýnlatýr.
Baþýmýn üstünde fýrtýn kopsa/elbet daðýlýr.
Gönle düþen çið tanesi/derinliðinde barýnýr
Bundandýr; gelip geçenleri unuttuðum.
Asýl içimde gelip geçmeyenleri gör.
Bilmem/kaç can, topraða bürünür.
Hüzün çöker/keder pýnarlardan dökülür.
Mahþer sonrasý/yanlýzlýk ,eðilir bükülür
Akla düþen yakar/yürek býraktýklarýný gör.




’Ýçtenliðin, samimi duygusuna eþ deðer kelimelerin bütünü þiir.
Okudum beðendim,güzeldi demek kadar kýsa bir anlatým olsa’da .
Onu okuyan dinleyen,sevenin genel duygu haline uyanda þiir.
Þiir yazýlandan çok þiir olabilme özelliðine sahip olmasý yeter.
Bu yeterlilik kimine göre, ahenk yakalamanýn mutluluðuna eriþmek.
Yada zaman ve mekanýn etkisinde dolaþa bilmektir.
Þiir güzeldir,kiþiye özgü, deðiþken ve ortak noktada bulaþa bilme dili.
Özünde; etkisi çok kuvvetli tesiri vardýr.
Þiir okumaksa ustalýk ister.bir bütün eksik olurmu.?
Þiir’in derdi kendiyle deðil okuyana ortak arzusuna yoldaþ olmaktýr.’

Sosyal Medyada Paylaşın: