Ruhum isyanlarda kýsýr döngüye,
Kýrdým düþüncemin zincirlerini;
Nasýl da gelmiþiz sarmal kündeye,
Okurken özgürlük þiirlerini ...
Gerçekler uykuda düþler uyanýk;
Aklýmýz, körebe önünde sanýk;
Bakýþlar buz kesse, içimiz yanýk,
Töre saydýk düþman emirlerini...
Bizi sudan alýp sele verdiler;
Yüzümüze gülüp çile verdiler;
Ata mirasýný yele verdiler;
Rica minnet içtik zehirlerini...
Asi devþirdiler öç güdüsüyle
Bizi yönettiler el delisiyle
Özgüvenden yoksun bir özentiyle
Destek bildik köstek demirlerini...
Uygarlýk taslarken yaban uðrular,
Akrep kýskacýnda bizim doðrular;
Yetsin çektiðimiz bunca aðrýlar,
Artýk bozmalýyýz ezberlerini.
Batmaya yüz tuttuk hep batý diye;
Sanki kýran girdi tek tek her eve;
Akýllara ziyan bu yad çerçeve,
Kýrdým düþüncemin zincirlerini...