Kafamda memleket!
Erimek istiyorum
Karanlýk günlerin mumu yüreðimle
Damla damla
Umutsuz bakan gözlere ýþýk
Kararmýþ yüreklere kýrbaç olarak þaklasýn söz olayým
Destanlar tozlandý kitaplarda
Kýlýçlar kýnýnda
Ah! memleketim, vah! memleketim
Yürek iþte dayanmaz cehalete
Baðýþla beni,
Affet kurbanýn olayým
Tüm suç bende
Çünkü; ben öðretmenim
Ben olmalýyým gönül köþkünde
Ýlim sayfalarý
Mazluma; melhem yürekte
Zalimi titreten Zeybek olayým
Ben olmalýyým her yerde
Denizde bir damla su
Toprakta tohum
Bereket olmalýyým yaðan yaðmurda
Üþüyen yüreðe ateþ
Yanan bedene kar olayým
Sevdalanmalýyým her yýl yeniden 24 kasýmlarda
Çiçekler aldýðým yere ömrümü vermeliyim
Ama yapamadým
Olmadý
Beceremedim
Ata’mýn emaneti elde kaldý
Þehidimin kanýyla yoðrulan topraða haçlý ayak baþtý
Ruhumda fýrtýna esmekte
Memleket hallaç pamuðu gibi darmadaðýn
Ben sadece bakmaktayým
Affet beni çocuðum
Sana Vatan’ý öðretemedim
Tüm suç bende
Çünkü; ben öðretmenim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.