ağaç
Ben bir aðaçtým
Sen ise gölgeme gelir anlatýrdýn
Silkelerdim dallarýmý, koparýrdým birkaç yaprak baþýnýn üstüne
anlamazdýn, mevsim güze döndü sanýr,semaya bakardýn,
halbuki ben serilmek isterken ayaklarýnýn altýna
sen gök yüzünde kara bulutlar arardýn
ne sen bunun farkýndaydýn, nede derindeki
heybetli hissederdim kendimi, gölgemdeyken sen
doðru ya, koca ormanda, tek benim gölgemede yaren
derken güneþ kavuþur sevdasýna ve terk ederdi karanlýða
sende çekip giderdin
gecenin ayazý sana sakladýðým yapraklarýmý kavurur
çið taneleri damla damla süzülüp dallarýmdan
iki kelime edemeyen, mühürlü dudaklarýmda birikirdi
ýslanan dudaklarýmda anlardým güneþin vaktini
tekrar bu çalýnýn da bir gölgesi olacaðýný
ne sen bunun farkýndasýn, nede bir baþkasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
aklımda kalanlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.