Mültecisiyim yine tutsak düþlerimin...
Umutsuzluða doðarken yarýnlarým,
Heybemde yýkýk dökük hayaller biriktiriyorum...
Zulamda sana dair yazdýðým þiirlerimin ardý mecalsiz, yetim ve kimsesiz...
Yitik bir sevdanýn benliðimde býraktýðý iz,
Zerresi bile olmayan
Yalancý sevmelerinin burukluðuyla hüznüme hüzün katar ansýzýn gidiþlerin...
Söylesene sevgili! hangi puþta sattýn o mahzum sevdamý ?
Böylemi bitmeliydi beee! ,
Kaçmakmýydý ve pervasýzca ayaklar altýna almakmýydý kutsallýðýný ’Aþk’ýn,
Ve çekip gitmekmiydi Allahsýzlýklarýn kýyýsýna...
Seviþirken pezevenklerin kollarýnda,kaç yalancý sevda daha doðurdun utanmadan!
Bu gece sen kokuyorsun sevgili,
Bu kent sessiz, ay karanlýk... ýþýklarý sönmüþlüðe mahkum,
Nefesin dolar dudaklarýma, sözlerin yankýlanýr kulaklarýma...
Ve acýklý bir öyküdür yüreðim, bir çýðlýktýr kalbim, avazým çýkana dek haykýrýrcasýna...
Parçalara bölünmüþ bedenim, yok olurcasýna...
Ve bilmelisin sevgili...
Tutkuyla beslenen duygularýn karþýlýðýný mutsuz sonla bitmesini
Hiçbir canlý hakkedemez,anlamalýsýn sevgili...
Þimdi ise terk ediþinle býraktýðýn þehrin karanlýk zifirisiyle baþbaþayým...
Sen ne kadar iyiysen, ben o kadar iyiyim sevgili...
Biraz dert, biraz keder, birazda aðlamaklýyým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.