ve... biraz da kendin için üzülmelisin þimdi, sonbahar...
yaðmur olmalýsýn; buðulanýp harabe evin camýnda, usulca süzülmelisin koyu bir yeþile. bilirsin bu mevsimi; hatýrlatýr, acýtýr bildiðin bütün doðrularý inkar ettirir, yalancý çýkarýr kendine ’neden?’ lere boþ bulunursun sen yaðmur olursun, gri bir silüet seni izler karþýdan... Sosyal Medyada Paylaşın:
seymaylc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.