ÇÖKERTME ÖLÜM-E GÜL TEBESSÜM

ah! çilem
sesim çürüdü, bedenim tutuþtu
ölüm tutan þehirlerin sokak aralarýnda savurun külüm
susak martýlarýn çýðlýðýna sorun
beni anlatýr gaflet bulutlarý, yaðmur damlalarý
çökertme dertler aklým yuttu, dizlerim titriyor


çehre züðürdü çaresizlik
güz aþýnýmýnda yalancý mevsim
týpký dökülen yaprak gözlerim
bir aðlýyor bir gülüyor, çýldýrmýþ günler
ah! kýrlangýç gölgem, hasret daðlýyor


gittin...
of! gittin...
giderken kanla yazýldý yeminler
yokluða çekildi gerçekler, hayaline sarýldý kollar
ah! suçum ne, þeytan tokmaðýyla dövüldü sinem


bilirim
aynalar yabancý, karanlýk can söker
ruh çýrpýnýr boþlukta, ecele açan çiçek þehri-kalp
gün vurmaz, serçe konmaz kar yaðan pencereme
dirhem dirhem tartýlýr acýnýn telvesi
yavaþ yavaþ ölürüm, ettiðin zulümle


yine de küsemem
baktýkça hatýrlatan açtýðýn yaraya
devrilse cihan üzre, burnumda tüten yoldur elâ gözlerin
zaman yetmiyor, unutuluþun adresini silmeye
ah! tesellisi uzak umut
kes bileklerimi...


ey! keremi güzel mevlam
müsaadenle...býrak da hüzün malikânesinden
rüzgâr alýp uçursun nefesimi...










ayþe uçar
22/11/2012
uzakkaldýeriþilmezyollar











Sosyal Medyada Paylaşın: