sıkıcı şiir

Suskunluk;
Jilet aðýzlý sorulara gebe
Kuþku;
Üremeyi sever
Korku;
Kendini doðurur kendinden.
Çoðalýyoruz habire kaygan zeminlerde

Derken ;
Þiddet sahneye çýkýyor.
Beynimizde kýrbaç zonklamasý.
Kaç hücre öldürdük yine bilmeden!


Nüfusa kaydetmeye lüzum yok doðanlarý
Nasýlsa düþeceðiz ezberden
Önce oldur, sonra öldür
Arada sev
Mutluluk baþ döndürüyor yaþarken.


Biz akýllý olalým yine de; saðlam basalým yere
Diyeceðim de…
Al iþte!
Biri sabununu düþürmüþ yýkanýrken
Ya eðil al
Ya da…
Paten yapmayý öðren
-acilen-



Sosyal Medyada Paylaşın: