Ne sonsuz mutluluk var bu hayatta Ne de hiç bitmeyen hüzün Ama zaman akýmýnýn yanýlgýsýna býrakarak kendimizi Bu genç bedenimizin arzularýný erteleme mantýðý yok mu? Ýþte o hiç bitmeyen sinsice bir düþmandýr Ve hayatta insanýn en büyük yanýlgýsý ise Bu kaygýlarý yaþayacaðýný bildiði halde Yaþamayýp kendini hep geleceðe saklamasýdýr...
YirmiKasýnÝkibinonbirYüksekova. FFO...
Sosyal Medyada Paylaşın:
farukozcanan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.