İsyan-Karadeniz
Karadenizdir adým dalgalýdýr umudum
Ay ýþýðýný yamaca yakamozla vururum
Kestiniz kollarýmý þimdi nasýl uyurum
Sen uyu insanoðlu ben yavaþça ölürüm
Karadenize akan kývrýk kývrýk dereyiz
Setledin önümüzü canlý cansýz neyleriz
Öyle büyük öfkemiz engel nedir bilmeyiz
Sen uyu insanoðlu biz sel olur geliriz
Karadenizi tutan türlü yaprak aðacýz
Beraber nefes alýr mevsim olur yaþarýz
Uðraþma köklerimle koparsa baðlarýmýz
Sen uyu insanoðlu heylan olur akarýz
Karadenize bakan yüksek yayla-merayýz
Bulutla kardeþ olur güneþ ile oynarýz
Hes’leri barajlarý bu oyunu bozarýz
Sen uyu insanoðlu hep beraber yanarýz
Karadeniz sýrtýmda toprak Anadoluyum
Ýçimde çocuklarým bakýr kömür doluyum
Boþaltma bedenimi eteðim taþ doluyum
Sen uyu insanoðlu ben sallanýr dururum
Karadeniz üstünde soluduðun havayým
Kucaðýmda topraðým, suyum, adým Tabiat
Varlýðýna isyan eden bitmeyen davayým
Sen uyu insanoðlu uyumam sana inat
Þenol DURSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.