GÖZLERİM YEŞİLIRMAK
Kösedað eteðinde sevdadan alýp paye
Sonsuzluða uzanýr bu ölümsüz hikâye
Sivas’ýn kuzeyinden düþüp ince bir yola
Yürümüþ gece gündüz vadilerle kol kola
Antik Çað’da Strabon Ýris diye söz etmiþ
Gökyüzü ona âþýk, güneþ ona göz etmiþ.
Geçtiði kasabalar selam verdiði köyler
Davul zurna çalarak ona türküler söyler
Köprülerin altýndan sessizce akýp gitmiþ
Tarihin aynasýndan sevgiyle bakýp gitmiþ
Almus’ta, Ataköy’de bent vurulmuþ suyuna
Yaradan ab-ý hayat karýþtýrmýþ soyuna
Ey gözünün yeþili topraða vuran nehir
Ey sevdalar mülküne postunu seren nehir
Sen ki Mihri Hatun’a þiirler yazdýransýn
Sen ki þehzadeleri baðrýndan sýzdýransýn
Lokman Hekim seninle dertlere deva bulmuþ
Canlý cansýz varlýklar seninle neva bulmuþ
Sen Ferhat’ýn alnýndan damlayan alýn teri
Sen kirazýn ve cümle nebatýn harman yeri
Yeþilýrmak, sevgiyle coþup çaðlayan nehir
Aþkla Karadeniz’e koþup çaðlayan nehir
Býrak sakýn anlatma gizlerim sende kalsýn
Ruhum sende yýkansýn, gözlerim sende kalsýn
Aþýk OBALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.