Gecelere sarýyorum hüznümü...
Ertelenmiþ dönmelerin bekleyiþinde dururum
Odam zifiri bir hücredir sanki...
Çöktükçe üzerime hasretin, yorgun gözlerle hiç
Doðmayacak olan güneþin pencereme vurmasýný
Bekleye dururken,
Birkez daha uðruyorsun cinnet geçiren hayallerime saatler geçmek bilmeksizin,
Zaman aþýmýna uðramýþ
Bir kýyamet vakti sanki...
Asýlmayý bekleyen bir mahkumun hayatla olan baðlantýsýnda saklý umutlarým
Ve aniden kopulacakmýþým gibi,
Tüm ürkekliðimle yeniden tutunmaya çalýþýyorum yaþama,
Ölüm deðil içimi titreten,
Seni birdaha görememezliðin sancýsýdýr kalbimi sýzlatan...
Zifirisindeyim iþte baþýboþ hücremin.
Ve bir yudum aydýnlýk derken, ay ýþýðý sinmiþ gözlerin ýþýldar
küçücük pencereme
Ne güzel Hayal etmek bile sevinç veriyor üþüyen içime...
Ah sevgilim ne acýdýr terkediþin.
Müebbet yemiþ tutsak gibi olurum bazen, bazen de ülkesinden sürülmüþ bir mülteci...
Ya gel kalemimi kýr celladý ol bu aþkýn ve sevginin,
Ya da kýr umutlarýma vurulan pervasýz pranga ve zincirleri.
Ve özgür býrak yarým kalmýþ aþka dair yasak seviþmelerimizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.