ÖLÜYORUM YAŞIM KADAR

Dilimde biriktirdiðim birkaç yaralý sözle
Hüküm sürerken sensizlik
Mevsimler geçiyor üstümden
Ne yazý beðeniyorum
Ne de kýþý


Bilmiyorum hangi çölde kaybolurum
Bazen metruk tapýnaklara döner yüreðim
Her seviden kurþun yese de bu sine
Anka gibi doðar küllerinden her defa


Bir bilsen bazen öyle büyüyorsun ki içimde
Ýstanbul küçük kalýyor yanýnda
Seni düþünürken sus pus
Ölüyorum senin sessizliðinde
Ellerimden baþlýyor ölüm
Alýþamýyorum sensizliðe
Ölüyorum yaþým kadar


Oysa ne kadar isterdim
Gül kokan bir kalbin filizi olmak
Biliyorum
Bu sarhoþluk Eylülden kalma
Daðýlmýþ Pazar yeri yüreðime
Bu kadar mý yabancýsýn
Bu kadar mý yabancýsýn çaðrýþýma



Þimdi uykulu baþým
Düþer vefasýz yastýða
Karanlýða gömülürken gece
Bil ki suskunluðum keskin bir býçak
Ve bil ki gözlerimde ölü çocuklar büyütüyorum



Sana baðlý börtü böceðin hayatý
Oysa iki kiþiydik bir zamanlar
Akþam gelip göðe serpilince
Gözlerindi gördüðüm tek deniz



O gece bir yýldýz deðdi gözyaþlarýma
Tek damla oldu gözyaþýmla
Kaç kez yarým kaldým sen giderken
Kaç kez sarmaþ dolaþ

……………………….
……………………….

Vuslatsýz þafaklarýma miras býraktýðýn o ah
Unutma topuklarýndan gelip öpecek bir sabah

Sosyal Medyada Paylaşın: