Bir mumun ýþýðýnda kopuyor kýyamet Kýzýl ve ateþli bir sonbahar Çünkü ne soðuðu ayýrt edebiliyor insanlar Ne de kýzgýnlýðýný ateþin
Devriliyor insanlar içinde koca bir mabet Manzara dehþet saçýyor Ve insanlarýn yüzü gibi gökyüzü de kararýyor Çalýyor kulaklarý týrmalayan gür bir boru
Mahþerin zýrhlýlarý iniyor gökten çift kanat Ve dört ve beþ ve dörtler ve beþler Hýrs beliriyor nefret beliriyor Ve on üç cehennem oku Onüçünüde deviriyor...
Kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Makhsi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.