TAFLAN MEVSİMİNDE
TAFLAN MEVSÝMÝNDE
Ýçimde bir fýrtýna,
Eser durur gündüz gece.
Gözlerimden bir türlü silinmez hayalin,
Gözlerinin ýþýðý bir kere düþtü yüreðime
Bu fýrtýnayý söndüremez hiç kimse.
Karþý daðlarda hep senin resmin asýlý,
Bütün duvarlarda senin resmin çizili,
Taflan karasý gözlerin simsiyah,
Ýri bir zümrüt tanesi gibi,
Nazlý nazlý bakar
Kapkara kaþlarýnýn altýndan.
Ýçimde esen fýrtýna,
Ayaz gecelerde sesini duyduðum,
Soðuk duvarlara çarpýp,
Açýk pencerelerden gönlüme giren,
Adýný bilmediðim fýrtýnamsýn sen.
Taflan karasý gözlüm,
O gözlere kim hayýr diyebilir ki ?
Bir dað baþýnda yapayalnýz,
Benim,sensizlikten üþüyen.
Hüzünlü þarkýlarda,
Damla damla topraða düþen,
Gözyaþýnda bile,ben varým.
Aslýnda alýþýk deðilim yalnýzlýklara,
Sensiz baþ edemem ki korkularýmla.
Dayanamaz yüreðim,sensiz çýkamam sabaha,
Taflan gözlerine hasret kalamam asla,
Sevdalara tutkun,
Sevdalara aþýðým.
Alýþkýn deðilim yalnýzlýða,
Senin özlemini duyarým,
Dinlediðim hüzünlü þarkýlarda
Yanar yanar aðlarým,kendime ve sana,
O kara gözlere yanarým.
Taflan mevsiminde tattýðým buruk taflan gibi,
Dilimde ekþi bir tat,
Yüreðimde acýn kalýr,
Taflan karasý gözlere taparým,
Taflan karasý gözlere yanarým....╰ღ╮✿╭ღ╯
2009...OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSÝMÝ ÞÝÝR KÝTABINDAN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.