Kayıp Kentin Günceleri… / II

Kýsým II - Kalemin Güncesi


Çok sustum çok dinledim; þimdi artýk kinimden
Þeytaný karanlýkta görmüþ gibi irkilin.
Þart olsun, þimdi þu an ettiðim yeminimden
Dönerim sanýrsanýz bir kenara çekilin.

Ya gömün yüzünüzü bir aynanýn ardýna
Ya içli bir þiirle kandýrýn kendinizi.
Ya takvime saklanýn ya bir anýn ardýna
Çünkü son kez bu kadar üzdünüz bendenizi.

Bendeniz ki bir "hiç"e baðlayýp niyetimi
Dost diyen her dil için bin kez ölmüþ bulundum.
Bendeniz ki saklayýp bütün eziyetimi
Hiç derdim yokmuþ gibi her an gülmüþ bulundum.

Oysa yalnýzca körler bilirmiþ nur ne demek
Yalnýzca ümmilerin sözleriyle varmýþým.
Oysa iyi bilirim; þeref, onur ne demek
Siz ne bileceksiniz ben nereye varmýþým?

"Siz" dedim ya affola, parmaðým yarayadýr
Gocunanýn merheme ihtiyacý olacak.
Þu sýraya sözüm yok! Sözüm þu sýrayadýr
Elbet ettiðim kelâm adresini bulacak.

( devam edecek )


ondokuzkasýmikibinoniki
beylikdüzü

Sosyal Medyada Paylaşın: