Ben küçük bir çocukken Elimden tutaným bile olmadý Herzaman birileri baþýmý okþasýn Beni sevsinler diye Geceler boyunca dualar ederdim Fakat hiçbir zaman mutlu olamadým Çünkü herkes yanýmda olsada Annemin sýcacýk elleri dokunmadýkça Mutluluðu ömrüm boyunca yakalayamadým Bu yaþadýðým küçücük Dünyamda.
Benim bir hayalim vardý Birgün gelip uçsuz bucaksýz kýrlarda Bütün çocuksu hayallerimi Özgör býrakacaktým tüm acýlarýma raðmen Ben hiç kimsenin sahiplenmediði Sokaklarýn tozunu yutmuþ Sevgiye yýllarca hasret býrakýlmýþ küçük bir çocuktum Benimde herkes gibi Oyuncaklarý olan çocuklar gibi Doyasýya gülüp oynamaya hakkým vardý Ama kader iþte Benim küçücük Dünyamda kurduðum Bütün hayallarimi Yerle bir etti
Þimdi artýk Çocuk olmaktan bile korkuyorum Nezaman içimdeki çocuksu yaným Gülüp oynamak istese Sanki Dünyam baþýma yýkýlýyor Artýk geçte olsa anladým Küçük bir çocukta olsam Yetiþkin bir insanda olsam Kaderin kötü sillesi Ömrüm boyunca Benim yakamý Býrakmayacak...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.