Al kalbimi gönlümün zembereði Aç sana boþalsýn tek Ben sevmeyi sende gördüm Kendimi sende sevdim yar Meðer ne güzelmiþim.
Daha dündü Satýrlar aðlar, asýlýrdý her þiirde Daha dündü karanlýk sokaklarda kirlenen yürek Avare dolanýrdý baþýnda ki çileyi çözmek için beyhude.
Daha dündü Kendini adam sanan, sanal alemin klavye erkekleri Seviyorum kelimesini kirlettiler Her yüreði yalanlarý ile pisleten züppeler Ne derin yaralar açtýlar aþk’a da Umursamadan yollarýna devam ettiler Kirlettikleri her yürek de biraz daha kirlendiler.
Tecavüz ettikleri her sevda. Onlarýn iðrenç kanýný biraz daha beslerken Bir gün evlatlarýný da birinin kirleteceðini hiç düþünmediler. Bugünü bele takýp Bilmeden yarýnlarýný öldürdüler adamlýðýn Erkek doðdular ama O yolun yolcusu kadýnlardan tek farklarý Bacaklarýnýn çirkinliði oldu.
Bana benden yakýn adam Al ömrümü koy ömrünün üstüne Öyle sev ki beni Kýskansýn kendini adam sanan kem gözler Assýn kendini boþ gezen yüreklerinin daraðacýna.
Ah be güzel adam Daha önce nerelerdeydin.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.