...
mýzýka çalardý bir çocuk
hani gülümserdi/n uzak bir fenerden
gülüþürdük
hýrçýn dalgalarla yarýþan anaforduk
yosun rengi düþ gibi þimdi yitip giden gençlik
... dün gibi
kelebek firketelerim
ve senin kýsa þortlu beyaz gömleðin
yüzüme keçeli kalemle kondurduðun benekler
sahte çillerim
ne çok kýzardýn saat resmi çizeceðim dediðimde bileðine
ve ben ne çok gülerdim telaþlý hallerine
hep korkardým
seni sevdiðimi söylemeye
yaþlanýyorum chére amie*
Ýstanbul yaðmurlu sanki her mevsim
þimdi aþk þiirleri yazýyorum sarý yapraklara
göle bakan penceremin kenarýnda eski bir daktiloda
bilmem kaçýncý kez öpüyorum adýnýn parmak uçlarýný
gözlerimin en ýslak sokaðýndan geçerken siluetin
bak alnýmda çýrpýnýyor bir kelebek daha yazgýsýna
zaman dolduruyorum þimdi
kokunu saklayan vazolara
bildiðim tüm dualar tembihlerle
okþuyorum sabah akþam kurumuþ orkideleri
deliriyor muyum sence
kravatlarýna asýyorum bazen kendimi
unuttum saçlarýn hangi naðmeleri severdi
yüzün yanaklarýmýn hangi
yine ayný yerden taþlýyorum denizimizi
baðýrýyorum iþte kimse yok saatlerde
bir çaðrý duyulursa sestir hani
belki kapalý olacak yine gözlerim
belki yýrtýp atacaðým bunlarý
belki utangaç bir þiirde kalacaksýn öylece
ve ne olur bu kez görsün diye yalvaracaðým tanrýya
çözsün bakýþlarýmdaki kilidi!
de_soulmate