GÖNÜL NİKAHI

Gönül nikahý koymuþlar adýný,
sahtekar oyunlara gebe,
alaca karanlýklarýn...

Kaybetme korkusudur,
kimi zaman babadan anadan,
ya da ölmüþ kocadan,
gelen beleþ maaþlarý,

ve o cukkalarý kaybetme korkusudur,
NÝKAH MASASINDAN,
kaçýran ;
NAMUSSUZ tozutmuþ kadýnlarý...
Oysa ki saçý bitmemiþ yetimlerin ah-u zarý
vardýr cehennem ateþidir,
her ay maaþ çektikleri,
lekeli hesap cüzdanlarý

Kimi zaman da prangalardan ürken,
üstad adamlarýn,
baþ tacýdýr,
G Ö N Ü L ...NÝKAHI.

Kadýn bedenine týrmanan ince altýn simle,
el tezgahýnda nadide bir basamaktýr,

aþkýn atký,
kalpazanlýðýn çözgülerinin,
kirli dokumalarýnda,
nikah mühim deðil ya,
bizde gönül nikahý var,

a l d a t m a c a l a r ý...

OYSA ORTADA GÖNÜL NÝKAHI
diye de bir þey yoktur,
kýçýna okkalý tekmeyi yiyen,
maaþ ödeyen zavallý sgk,
ya da kapanlarýn farkýna geç varan,
dangalak,

KADINCIKLAR

VARDIR...


ÝÞTE GÖNÜL NÝKAHININ,
iç yüzü,
tam teþekküllü tamografisi,
Kapatmanýn, metres yaþamanýn,
faihiþeliðin adýný,
birileri ustaca imitasyon altýn suyuna bulayýp,
som altýndan bir ,
isim koymuþ.
G
Ö
N
Ü
L

NÝKAHI :))

Yiyene...


DÝP NOT=

Bu þiir kocamý ayartan, ve ölen kocasýnýn cesedinden maaþ araklayan ..... ye yazýldý.

Derin bir uçurum yâr denilen,
uðruna besteler güfteler derilen.

Bir tökezleyip de boþluðuna
yuvarlanmaya gör.

Ne göz kalýr, ne kafa,
ne de saðlam tek bir kaburga.

Her kemik acýmasýzca gidiverir elden.

Derin bir uçurum yâr denilen,
uðruna iklimleri yer deðiþtirip,
kasýmlarý temmuz,

hazanlarý yaz eyleyen...

Mýsralarý felç eden,
harflerin tek bacaðý alçýda,
çoðu zaman gün doðumlarýný,
uykusuz gecelere hapseden.

YÂR denen bir þey yoktur aslýnda,
herbiri belleðimizden dökülen birer garip,
m
i
z
a
n
s
e
n.

AÞKI PÝRAMÝTLERE GÖMÜP ÜZERÝNE BETON DÖKEN ÞAÝR’ DEN

acýmasýz yorumlardý :))
_________________________________

Oðlum benim,
yosun yeþili gözlerinde,
beni teselli ederken bile,
göstermediðin delikanlý gözyaþlarýn,
yanaðýma ýlýk ýlýk damlar.

Biz;
iki beden,
iki yürek,
iki ten,
ikimiz beraber
yandýk , kavrulduk oðlum.

En çok acýsý da yüreðimin tavýnda,
anneeeeeem!
Diyen sesin,

taze ekmek kývamýnda hâla soframda.

Sensiz demli çayýn bile tavý yok be oðlum,
hiçbirþeyin tadý yok.
Biliyor musun?

Bahçemdeki duvarlardan ,
kaçýp sývýþmana çýldýrýrdým,
henüz olmayan erikleri koparmaný,
yemek öncesi atýþtýrmalarýný,
gömleklerini saða sola savurmalarýný,
Bunlarý bile özlüyorum.
Hatýrlýyor musun canýmýn öteki yaný,

traþ köpüðü yanaklarýnda,
anne bak oluyor mu dediðinde,
attýðým çýðlýklarý,
hepsini,
herþeyi,
çok özlüyorum oðlum...

Yokluðunda ateþin üzerinde dönen pervane misali,
kanatlarým alev alýp,
hasretinle kavruluyorum.

Duymak isterdim ilk aþk hýçkýrýklarýný,
okumak isterdim, defterine karaladýðýn
sevda karalamalarýný.

Derslerle baþýn dertte mi,
gitar çalmayý öðrenebildin mi,
telefonundaki bu melodiler neden çark etti,
neden ceza dinlerken,
arabeske gönül verdin?

Aç mý gidiyorsun okuluna,
sabahlarý hava soðuk olur,
kalýn mý üstün,
terli misin,
gece yorganýn yere düþtüðünde,
üzerini örtüyor mu yanýndaki...

Oðlum benim,
olmuyor sensiz ,
üzüyor sessizliðim,
bakma yazýp çizdiðime ve
gülüp söylediðime.

Heceler içimde can çekiþiyor,
kan çanaðý sözlerim
özüm nurum iki gözüm,
bilmezdim sensizliðin böylesine
ipe çekeceðini benliðimi,
daraðacýnda ilmeðin ucunda geleceðim.
Hain bir celladýn dilinin ucundaydý kaderim,
ne olur kýrýlma bana,
kýzma...

Oðlum benim,
biriciðim,

seni çok seviyorum...

2010’dan 2012’ye,
biz gözyaþlarýmýzý içimize
akýttýk bebeðim...

NÝLGÜN


Sosyal Medyada Paylaşın: