Suskun Vedalar.. ( XVII )

Sustum mu, susturuldum mu
Diye sordu aynadaki yorgun yüzüne
Sonra umarsýzca omuz silkip
Ne farkeder ki dedi..

Umutsuzca çevirip gözlerini
Karanlýðýn baskýn çýktýðý ufuklarda
Hayal bahçelerinin silinmiþ izlerini aradý
Heyhat tarumardý gülistaný..

Rüzgarla gelip fýrtýnayla gitmiþti
Bir kanadý kýrýk turna
Býraksam uçabilir mi
Mesafeler uzun
Avcýlar insafsýz..

Bir yürek, sürükleniyor
Hazan yapraklarýyla
Marmaranýn kuytularýna
Dalgalar acýmasýz
Rüzgar kýrýyor içindeki sevgi dallarýný..

Yüzünü kondurduðu yýldýzlar kayýp
Bulutlar kümelenmiþ dolu dolu
Gelin dedi gelin
Birlikte yaðalým
Sizler gül yapraklarýna,
Ben bir vefasýzýn yüreðine..

Sevgi tohumlarýný ektiðim dünyamý
Suzuzluða mahkum edip kuruttunuz
Hadi gülümseyin hadi, utanmayýn
Mutlu musunuz?.

Nafileydi feryatlarý,
Ne varsa içinde aþka sevgiye dair
Yükleyip bir sandala
Býraktý Marmaranýn derinliklerine
Oturup bir kayanýn üstüne
’Göðe yükselen sigaramýn dumaný,
Maviliklerde yitmeye mahkum sevgi kayýðým
Artýk dönmemek üzre hoþça kalýn’

Kalktý, aðarmýþtý tanyeri
Önce ezan sesini duydu
’Ya Aziz Allah’ dedi kýrk yýlýn alýþkanlýðý
Elleri ceplerinde
Yürüdü baþý öne eðik
Yenilmiþti asi gladyatör..

Bir martý kanat çýrparak geçti önünden
Buruk bir tebessüm belirdi dudaklarýnda
Size simit atma düþlerimizde yetim kaldý

Dönüp arkasýný uzaklaþýrken kýyýdan
Usulca mýrýldandý kendi yazdýðý ezgiyi
’ Adýný dilimden atabilmirem,
Düþüpsen yadýma yar yatabilmirem’


18. 11. 2012



Sosyal Medyada Paylaşın: