YARIM KALIÞ
Pusu kurmuþ gecelerin sancýsý
Tutar uykularý
Barikatlý sevdalarýn yollarý kanar
Vuslata giden türküler kýrarken soðuðu
Tarifsiz boþluklar açtýrýr vedalar,
Derin neþter yarasýnda kalýrken z/aman
Dikiþ tutmaz acýlarýn sýzýsý yankýlanýr odalarda
Bir irin seli olur özlem akar kanar dakikalar
Boynu metruk mektuplarýn yanýndan geçer turnalar
Ve düþer üþüyen sonbahar pencerelerin buðusuna
Sonrasý hep saðýr sessizliðe bürünür sokaklar
Yaralý kuþlarýn þarkýsý ertelenir
Tüm saatler ileri doðru iþlerken kýsalýr hayat
Ýlkin bir mevsimin ilk karý düþer düþüncelere
Her kanayan yýldýz kayýp giderken bilinmez yerlere
Gece lambalarýnda ýsýnýr uzaktaki ýslak kediler
Beyaza yýkanýr tüm evlerin kýrmýz tuðlasý
-Kirli sakalýyla ölen Can Yücel geçer þimdi þiirlerle
Çöpçülerin ellerinde pasaklý kontes olurken yalnýzlýk-
Avlusundaki toprak evler çöker
Islýk çalan fýrtýnalar tararken mahsun bir çocukluðu
Zamandan düþer an ve son kalan yaprak
Süzülür anýlar boynu bükük resimler asýlýrken duvarlarda
Alýp baþýný gider yarým kalmýþ türkülerin çýðlýðý
Oysa az evvel bir kiraz mevsimiydi kulaklarý küpeli
Hazan vurmasaydý eðer takvimleri
Belki seyrine dalacaktýk dokunurken dudaklarýmýz
Düþen karý bile sevecektik üþüyen ellerimizle
Paslý hançerli gece girmeseydi þimdi aramýza
Birlikte söyleyecektik belki kavuþmalý türküleri
Sýðýnmacý kedileri koynumuza alýp gitmek vardý
Adý bilinmez sýcak ülkelerin senli yolarýna
Þu çýðlar kapamasaydý karlarla önümüzü
Senle söyleyecektim
Senle okuyacaktým
Ýki kiþilik þiirlerin melodisini sürüp göðsümüze
Kan kýrmýzý karanfil takacaktýk kýþ öncesi tüm mevsimlere
Yarým kalmasaydýk eðer….bu kadar da yalnýzlaþmayacaktý bu þehir