Maddi hayatýmýn sudur sebebi;
Daima yukardan aþaðý iner.
Manevi hayatýn, sevgi! Edebi;
O da yükseklerden gönül’e siner.
Seviyorsan demek seviliyorsun;
Feyizsiz yürekler taþ, buz kesilir.
Övüyorsan bil ki övülüyorsun;
Güneþsiz bahar, yaz bir güz kesilir.
Sermayen var ise kendinden bilme;
Hiç yoktuk var olduk, hem de mükemmel.
Þükreyle, Hamt-eyle fütursuz gülme;
Mütevazý olmak kullukta temel!
Muhabbetin baþý kesbidir zahir;
O Tevfik-i Hakka eder taalluk.
Olur, Kün emrinden evvel ve ahýr,
Feye-kün emriyle yok eder Halik!
Aciz, elimizde cüz-i irade;
Kafamýz göklerde dolaþýyoruz.
Bizim, dediðimiz þey alelade;
Verilen nefesle ulaþýyoruz…
Salih Yýldýz…15.11.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.