Kendi sesinden duyun,
Gözlenip yürek daðýndan
Düdeninde kayboluþunu suyun!
Sevgi abidesi taþ çiçekler
Sarkýtlar, dikitler
Kýlcal kýlcal damarlardan süzülmüþ
Raký þiþesinde yalnýzlýk
Dolusunu alýp, boþunu koyduðunuz
Kentler, alýn sizin olsun!
Ay ýþýðý süzülürdü
Yosunlu duvarlar üstünden
Nemli gecede büyütürdük
Mum ýþýðýnda ellerimizi
Bir þeyler var eriyip tükenen
Sülfür yaðmurunda yapraklar
Sevdayý deðil ölümü kokluyoruz…
Yýðýnlarca insan, yýðýnlarca ayýp
Bir týrpanla budanýyoruz
Harmanyeri bizimse de
Alýn, enkâzýmýz sizin olsun!
Þaban AKTAÞ
Ekim 1999