ADIN SAKLI GÖZYAŞIMDA

Gözlerimde yanan bir sevdaydýn içimde
Ateþini gözyaþýmla söndüremedim
Yokluðun gazel olup durdu dilimde
’Seni’ çalan bir türküye döndüremedim...

Ne kaçmasýný bildim kendimden
Ne de sen kaç gel
Bir ömürlük aþk demledim ikimizden
Diyemedim...

Yolunda yol olmaya razýyken gönül
Yokluðuna yolcu oldu , hasretini yük ederek
Senden sonrasýný saymadý ömür
Sensizliðe kalýþým karýþýp gitti yýllara
Ruhumu yordu ,yar etmedi beni bana

Alýþýrsýn denilen saatler yalancý
Hiç bir vakte sýðmadý bu arsýz sancý
Zaman , kandýðým en büyük yalan
Geçmedi
Geçmedi iþte
Ýçime býraktýðýn yaran
Gözümde yaþ
Bakýþýmda hala o eski telaþ
Bir türlü unutmayý öðrenemedim...

Susturup dilimin aðýt yakan sesini
Ýçimi,içime döküp aðladým
Canýmýn acýsý düþtü saçlarýma
Gözlerime eylül yüklü yaðmurlar
Hasretin dilendi bakýþlarýmda
Yüzüme býraktýðýn hüznü
Güldüremedim...

Söküp aldýðýn günden beri kalbimi yerinden
Yaralarýmý sarmak gecelere kaldý
Kýrýldý sabahýn dallarý ellerimde
Uykularým uykusundan uyandý
Koynuma aktý karanlýk en kirlisinden
Güneþin soldu yüzü
Yastýðýma gün doðmadý

Ayaz vurmuþ özlemimle
Sonbahar kuþlarý gibi kala kaldým
Ne göçebildim senden ne de geçebildim
Sararan mevsimlere attým gençliðimi
Býraktýðýn acýyý memleket bildim...

Dönüþüne umudum yok
Sen gidiþini kýyametten say
Ah!
Adýndan ýrmaklar geçirdiðim...

Dönüþüne umudum yok
Sen gidiþini kýyamete say
Ah!
Adýný Ýstanbul diye sevdiðim...

ARZU KARADOÐAN

14 Kasým 2012

k@lbinin £lind£ k@l£m ols@



Sosyal Medyada Paylaşın: