Yine bana soruyorlar seni Sen bu kusursuz gece vakti Adressiz bir mekândan bence sorgulanýrken Seni bana sormalara mý yanayým Yoksa alýp manevi bir parçamý Dört parmaklýklarýn ardýna haps etmene mi yanayým. Bu ucu, bu sýnýrý görülmez dünya zindanýnda
Þimdi kafamýn bütün hacminde sen varsýn Senden baþka bir þeye yoðunlaþmama imkân yok bu gecemin Ben de alýp kalemimi, kâðýda sorduruyorum seni Kalem seni yazýyor, kâðýt sokaklarda afiþe Sana sesleniyorum Duyuyor musun?
Sokaktaki afiþe güneþ vuruyor, bronzlaþýyorsun Rüzgâr esiyor titriyor, üþüyorsun Yaðmur yaðýyor, siliniyorsun Sokak sokak, þehir þehir, sana sesleniyorum Çöl ortasýnda bir bedevi gibiyim. Arayýpta kaybolmaya varacak bir bedevi gibi Duyuyor musun? Sosyal Medyada Paylaşın:
tolia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.