Olmaný istediðim yerde deðilsin belki !
Ama ,
Çaðýramam artýk seni ,çaðýramam anla beni.
Sende seviyor isen çaðýrmadan gelsene hadi.
Ah bir anlasan ,
anlatmadan ,anlasan Seni ne kadar çok istediðimi.
AÞK ÝHANET ’ Ý
ÝHTÝRAS YALAN ’ I Terketmiþ .
Biz ayrýldýktan sonra.
Ben ise yokluðuna küsmüþüm.
Önce usulca perdelerimi kapýyorum.
sonra kapýyý.
En sona ise ,ýþýklarýmý sakladým.
RUHUM Karýncalanýyor.
Gecenin en kör vaktinde.
Gerçeðe uyanýyorum yarý baygýn uykumdan
Yalanlarýn içinden gerçekleri ayýklýyorum .
Ayýlýyorum Gerçek bellediðim dunyaya.
Koca bu þehir, ýþýklarýný söndürdükten sonra.
Aydýnlýkta yazamýyorum SENÝ.
Aydýnlýkta göremiyorum ,aynalardaki kendimi.
BEN
Aydýnlýkta kendime El oluyorum .
Aydýnlýkta küsüyorum yokluðuna
Neredeyse duþman belliyorum cama yansýyan siluetimi
ama küsemiyorum iþte.
Ben birtek düþlerimde kavuþuyorum .
Sarýlýyorum ,bensiz yurt edinmiþ ,Zavallý Varlýðýna.
Bir an
yureðimi kapatýyorum,tutsak etttiðin aþk büyüsüne.
Gökyüzü gunahlarýmla boyanmýþ baþka renk tadýnda.
Ne gökyüzünün mavisi ,ne de çiçeklerin yeþili
hiç birþey eski renginde deðil,gözlerimin menzilinde.
Yüzümün bir yarýsýnda Sen ,diðer yarýsýnda gerçeklerin
Tutsak ediyor düþünceler,beynime,
öcü niyetinde sýzýyor karanlýktaki odama ,gölgen.
Görmek istemeyeceðim þeyleri,
sille gibi vuruyor gerçekler ,aynada gördüðüm yüzüme.
O yuzden saydýrýyor ayaklarým ,ayný taþ ayný toprak üstünde.
O yuzden kalýyorum Sevdiðim , Küf tutmuþ odalarda.