Düþün; Her gece uyumadan önce, rüyalarýma girsin diye dua ettiðimi, Adýnla baþlayan cümlelerin hiç son bulmadýðýný, Kendimi iyi hissettiðim anda bile, adýnýn aklýma gelmesiyle kötü olduðumu düþün.
Durma!.
Düþün;
Sensiz aldýðým her nefesin içim de sigara dumaný gibi biriktiðini, her nefeste sana uzak ölüme yakýn olduðumu düþün. Sen hayatýn da belki ilk defa beni bu kadar çok düþünürken benim hayatýmdaki tek ‘düþ’ ün sen olduðunu düþün.
Bir sigara yak ve öyle düþün; Senin adýna ne müstehcen hikayeler yazýlabileceðini, yazabileceðimi. Ve; Yaþamanýn sadece ‘düþ’ olduðunu, birazdan uyanacaðýný, ansýzýn benim gibi yalnýz kalacaðýný, cehennemin senin yüzüne vuracak sýcaklýðýný düþün.
Yeter sen dur! Artýk her gece karabasaný ben oynuyorum Düþ’ün deyim. Birazda ben düþüneyim;
Her zaman senin adýna, gelmiþine geçmiþine ve kimi zamanda mabedine ettiðim küfürleri, sen gibi kirletmediðim aðzýmý ve sadece ellerimde olan mürekkep lekelerini..
01/11/2012 - 02:23 Düþ’ün Mustafa Suphi Aydoðmuþ Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Suphi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.