yol kenarýnda duruyordu saçlarý beline kadar býrakýlmýþ her telinde biraz daha görüyordum hayatýn günahlarýný sessizce yanýna yaklaþtým gözlerinde küçük bir tomurcuk. bana doðru yöneldi,usulca kulaðýma eðilip aðlamaklý bir ses. ’’Daha mý kötü ruhunu satmaktansa bedenini satmak’’ ve o an tüm Ýstanbul susmustu.
O kadýnýn aðzýnda düþen kelimeler bütün Ýstanbul’u yakmaya deðerdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yal_n_ızz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.