"Tənha ata"
Həm oðlu,həm də qýzý olan bir bədbəxt atanýn məzarý hələ də baþdaþýsýz qalýb.
Bir zamanlar
Ürəyinin hər küncünü
Zəbt etmiþdi xoþ arzular...
Ýþləmiþdin,qazanmýþdýn..
Ömrü bu cür keçirərək
Allahýndan bircə xoþ gün
Almaða da yubanmýþdýn...
Oðul oxut,qýz ərə ver,
Hələ hərdən göz yaþý tök...
Dilə gəlsin duðularýn...
Ömrü boyu iþləsən də
Amma yenə
Bitmədi ki,qayðýlarýn...
Oðul indi çox böyüyüb...
Gör nə qədər böyüyüb ki,
Sənə “Ata” deməyə də
Ehtiyacý yoxdu daha...
Əvəzində yoldaþýnýn atasý var
Səndən əziz,səndən baha...
Çox toxunur ürəyinə gördüklərin,
Ýstəyirsən öz oðluna sözlərini çatdýrasan.
O dinləmir...
Sözünü də tez-tez kəsib “Qurtar!”-deyir...
Hələ sonra əsəbləþib þillə vurur,
Adýna da “kaftar” deyir...
Yataqdasan,dərmanýn da alýnmayýb...
Ümid qalýb Əzrailə...
Nə oðul yox,nə də ki qýz...
Amma hələ
Sən onlarý düþünürsən...
Ən dəhþətin sən görmədin,bədbəxt qoca...
Öldüyün gün ovladlarýn aðlamaðý ar bildilər...
Məzarýnýn üstündə də dayanmayýb
“Çox soyuqdur”-söyləyərək tez gəldilər...
Budur həyat...
Kimisinə övlad verir,
Bir övlad ki,adý “övlad”,özü alçaq...
Bir “övlad” ki,ürəyi daþ,gözləri qan...
Xəcalət çək,belə övlad,
Ürəyində varsa əgər,azca vicdan...
Hərdən gedib məzarýný ziyarət et...
Bir baþ daþý al onunçün...
Qoy itməsin qaranlýqda..
Diri ikən çox utandý...
Heç olmazsa
Ölü ikən utanmasýn məzarlýqda...
Emin Ýbrahim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.